Dünyadan çocuk işçiler yaşadıklarını anlatıyor: “Başka çarem yok!”

20 Ağustos 2014’te, Denizli Organize Sanayi Bölgesi’nde bir tekstil atölyesinde günlük yevmiyeyle çalışan 16 yaşındaki Emin Halastar, kolunu ve başını makineye kaptırdı ve yaşamını yitirdi. Çocuk yaşında iş cinayetine kurban gitti.

Türkiye’de 2014’ün ilk altı ayında en az 978 işçinin İş Cinayetlerinde yaşamını yitirdiğive bunlardan 19’unun Çocuk İşçi olduğu biliniyor.

Çocuk İşçiler kendilerini anlatıyor.

Senegal’den 9 yaşındaki kız çocuğu Awa:

“Gözlerim tuzdan dolayı sürekli yanıyor. Herkes tuz toplamaya gidiyor. Çünkü bu, para kazanmanın, giysi ve okul gereçleri alabilmenin tek yolu. Annem ve babam başka türlü geçinemezler.”

Nepal’den 12 yaşındaki kız çocuğu Sudha, taş ocağında taş kırıyor:

“Başka seçeneğim yok.”

Senegal’den 12 yaşındaki erkek çocuğu.

“Bu gerçekten zor bir iş. Çekiç çok ağır ve yaralanabilirsin. Taşları parçalarken çıkan toz çok fazla. Gözlerime giriyor ve küçük kesikler oluşturuyor.”

Peru’dan 14 yaşındaki erkek çocuğu Brauli:

“Bir gün kendimi iyi hissetmiyordum. Çok yorgundum ve çalışırken birkaç kez düştüm. Şef beni izliyordu. Bu yüzden beni çok tekmeledi.”

Hindistan’dan 12 yaşındaki erkek çocuğu Gopal okulu bırakmak zorunda kalmış:

“Benim işim molozları ocaktan taşımaktı. Bunlar çok keskin taşlardı. Ayaklarım her zaman kanardı. Tek yapabildiğim acı içinde sessizce ağlamak ve işime devam etmekti.” (Kaynak: ILO internet sitesi)

Halkın Kurtuluş Yolu Gazetesi 79. sayısı